Siyasi lider diyemiyeceğimiz nitelikteki politikacılar genel başkan olabilmek için bin bir enrikarlarla seçimi kazanma yarışına girenleri gördük..Yakın çalışma arkadaşlarına ihanet edenler ,genel başkanın arkasını kazanları da gördük.Merkez sağda bulunan partilerini menfaat uğruna harcayan genel başkanlık koltuğunda oturanlar bu ülkeye ne kadar zarar verdiklerini unutmamız mümkün mi?Ama lider olmakla genel başkan olmak arasında çok büyük bir farkın olduğunu unutmamak gereklidir.Mutlaka taşın altına elini koymadan ,bedel ödemeden lider olunmaz.Siyasi mücadelede başarı birbirine inanan, birbirine güvenen insanların işidir.
Adnan Menderes liderliğindeki Demokrat Parti'mizin başarılı olmasındaki en büyük sebep Menderes'in arkadaşlarının birbirlerine olan inançları ve güvenleriydi.
Yassı Ada uyduruk mahkemesinde ve hatta idam sehpasına giderken bile birbirlerini satmadılar ve birbirlerine olan inancı ve güveni kaybetmediler.
Aynı yiğitliği aynı kahramanlığı Süleyman Demirel liderliğindeki A.P'mizde de görüyoruz.
İki kere başbakanlığı hükümeti iktidarı darbe ile elinden alınan Demirel ve arkadaşları kapının arkasına saklanmamişlar masanın altına girmemişlerdir.
Demirel Partisini davasını ve arkadaşlarını ortada bırakıp Güniz sokak no.31 deki evine çekilip beklememiştir.
Boynuna ipi takıp bütün yurt satında büyük bir mücadeleye girmiş ve meydan okumuştur.
6 kere gitmiş, 7 kere gelmiştir. En sonunda da muhteşem bir şekilde 8. kere Cumhurbaşkanlığına gelmiştir.Şimdi ise ülkede büyük bir siyasi istikrarsizlik vardı.Ekonomik ve siyasi sıkıntıların en büyük eksikliği merkez sağda güçlü bir partinin olmayışıdır.Ülkemizin mutlu refah içerisinde yönetimesi merkez sağda güçlü bir partinin güçlenmesinden geçmektedir.
