Demokrat parti'nin bu ülkeye verdiği siyasi zararın ne kadar olduğunu tahmin edebiliyormusunuz.Merkez sağın güçlenmememesinin en büyük sebebi bugün bu partiyi yönetenlerdir.Seçimlerde aldıkları oylar komik rakamlarla anılırken genel başkanlarının halen görevde olmaları şaşkınlık vericidir.Tarihi DP’nin ( Demokrat Parti ) borç kıskacında çırpındığını duydum. Zira gençlik yıllarımdan beri
babam’ dan ve yakınlarımdan öğrenmiş idim DP’nin ne kadar güçlü bir parti olduğunu. Milyonları
peşinden koşturduğunu.
Gene çocukluk yıllarımda büyüklerimden öğrenmiş idim CHP ile DP arasındaki siyasi savaşları.
Özellikle yaklaşık 10 yıl iktidarda kaldıktan sonra 60 ihtilali ile milyonların desteklediği o güçlü DP’ yi
ihtilalcilerin nasıl darmadağın ettiklerini büyüklerim anlatmışlardı.
İnanın o çocuksu aklımla çok üzülmüş idim ülkemizin başbakanını asmalarından dolayı, çok kin
duymuş idim bunu yapanlara. Üstünden uzun bir süre geçmesine rağmen o acılar hala belleğimde
duruyor.
Ancak yıllar geçti bir türlü belini doğrultamadı o ünlü Başbakan Adnan Menderes’in partisi. DP bir
türlü toparlanamadı. Kah kapandı kah açıldı, elden ele geçti parti. Bir türlü o şaşalı günlere dönemedi.
Çok lider geldi direksiyon başına geçti, ancak bir kere tutmayınca tutmuyor bu işler. Bir ara DYP ve
ANAP ile birleşti DP çatısı altında gene olmadı, bir kere parti para darboğazına girmiş idi.
Ben gazeteciliğe başladığım yıllarda ünlü, ama kapalı bir tabela partisi olarak duvarlarda asılı
duruyordu DP. Ancak bütün bu talihsizliklere rağmen ünlü siyasiler partiyi yeniden ayağa kaldırmak
için çok çaba sarfettiler, ancak bütün çabalara ve ünlü siyasilere rağmen bir türlü istenilen seviyeye
getirilemedi DP.
Zaman geçti, tarihler 6 Mayıs 2012’ yi gösterdiğinde, genç dinamik, yıpranmamış ve karizmatik bir
genel başkan DP’ nin başına geçti. Tarihin izlerini kalbinde taşıyan DP’ liler ümitlendi yeniden partimiz
ayağa kalkacak ve ünlü liderimiz Adnan Menderes’ in ruhu şad olacak diye. Üstelik Türk siyasetin en
iyi hatip vekili olan Cemal Enginyurt’ da partiye katılmış idi.
Sevgili okuyucular gerçekten bende bir ara ümide kapılmış idim DP yeniden ayağa kalkıyor diye. Parti,
Ankara’nın göbeğinde Turgut Özal’ dan miras kalan genel merkezde yeniden vücut bulacak diye.
Ancak öğrendiklerimden sonra bunun çok mümkün olamayacağına kanaat getirdim ve bir kez daha
yıkıldım. Meğer DP geçmiş den kalan oldukça yüklü borç kıskacında savaş veriyormuş. Parti, binayı
satma noktasına gelmiş, sahip oldukları mallar üzerinde haciz’ in biri giriyor biri çıkıyormuş.
Hatta daha da ileriye gidiyorum aldığım bilgilere göre eski ve yeni personele maaşları verilmiyor ve
alacaklılar mahkeme yolunu tutmuşlar bile. Bütün bu gelişmelerin yanında öğrendiğim bir olay beni
çok ama çok üzdü.
Partinin kurulduğu yıllardan bu yana orada görev yapan çok sayıda gazeteci arkadaşları maaşlarını
alamamışlar. Bu öyle kolayca geçiştirilecek bir durum değil yıllar önce partide görev yapan gazeteci
arkadaşlarımın sayısı 45 kişiyi bulmuş durumda. Bu arkadaşlarımın tamamı partiye karşı dava açmışlar
ama gel gelelim bu arkadaşlarımdan bazıları mahkeme sonuçlarını görmeden hayata gözlerini
yummuşlar.
Bu arkadaşlardan bazıları benim kuşağımdan, bazıları benden sonraki kuşağa ait. Bu arkadaşlardan
birisinden aldığım bilgiye göre, yıllarca çalışıp maaş alamayan gazetecilerin bugün itibari ile 80 milyon
liraya dayanmış alacakları. Üzüldüğüm bu arkadaşların tamamı neredeyse emekli olmuş durumda ve
hala oradan gelecek paralarını almak ile uğraşıyorlar.
Sevgili okuyucular ben şu anki DP Genel başkanı Gültekin Uysal ve Genel Başkan yardımcısı Cemal
Enginyurt’u tanırım. İnanıyorum ki parti yönetimi bu arkadaşlarımın alacağı olan birikmiş maaşlarını
öder ve gerçekten sıkıntı içinde olan bu gazetecileri biraz olsun rahatlatırlar.
Aldığım bilgiye göre bu yönde genel Başkan Uysal bir adım atmış durumda. Tarihi bağları çok köklü
olan bu partinin, Gazetecilik’ den başka bir görevi olmayan bu 45 meslektaşımın alacaklarını bir
takvime bağlar ve ödemelere başlarlar. Bu davranış benim tanıdığım Genel başkan Gültekin Uysal’a
da çok yakışır.
